HANGİ TOPRAĞIN İNSANLARI..?
Başbakanlığın hazırladığı Sosyal Güvenlik raporu yoksulluğun en yaygın olduğu grup olarak geçici mevsimlik işçileri gösteriyor.
Türkiye’de başarılı bir toprak reformunun gerçekleştirilememiş olması ve güneydoğu’da güvenlik gerekçesiyle gerçekleştirilen köy boşaltmalar toprak sahibi köylünün toprağından olmasına yol açmış, bölgede kalan tek geçim kaynağı olan hayvancılığın da bitmesine neden olmuştur. On binlerce insan zorunlu olarak göç etmiş ve istemedikleri halde şehir merkezlerinin varoş tabir edilen bölgelerine yerleşerek bir günde yoksul bir yaşama başlamışlardır.
Şehirdeki sosyo-ekonomik nedenler, bölgedeki çiftçilik ürünü pamuk ve tütün alımlarındaki düşük fiyat ve kota uygulamaları, sanayi boşluğunun getirdiği daralma, ülkedeki özelleştirme ve tarım politikaları gibi nedenler kamu istihdamının zaten düşük olduğu bölgede, işsizliği ve işsizliğin sonucu olarak sosyal güvencesiz ve düşük ücretle çalışma oranını arttırmıştır.
Yılın ilk aylarından itibaren özellikle Güneydoğu'dan, umutlarını da sırtlanarak çoluk çocuk, gruplar halinde ve tehlikeli taşıma yöntemleriyle yola çıkan tarım işçileri; Tuvalet, banyo, temiz içme suyu yokluğu ve beslenme bozukluğuna bağlı olarak ortaya çıkan enfeksiyonlar, ve bu sebeplere bağlı olarak ortaya çıkan bebek ölümleri, çocukların aileleriyle beraber tarlalarda çalışmak üzere eğitimlerini yarıda bırakıp gelmeleri, çalışma sürelerinin uzunluğuna rağmen neredeyse karın tokluğuna ve sigortasız çalıştırılmaları, insan onurunu zedeleyen barınaklarda yatıp kalkmaları ile önemli bir toplumsal sorunun parçası olmaya devam etmektedirler.
