GAZZA FLOTILLA PASSENGERS- Cengiz Oğuz GÜMRÜKCÜ (İngilizce Çeviri: Seyhan Vatansever)
We waited all day for the wounded people to depart, who were exposed to the brutal and disproportionate use of force of Israeli troops aboard the Mavi Marmara ship, which was taking humanitarian aid to Gaza.
First we learned that the plane took off with delay, which was planned to land in Turkey the same night (June 2) at 21:45. It was thought that its arrival would be as late as 24:00.
The first plane to take off was an ambulance plane of the Ministry of Health with an intensive care unit, more of a jet actually.
We were informed that one of the passengers was Turkish and the other was Irish. After the short statement to the press, Minister of Health Recep Akdağ and his delegation went to the plane while it was about to land. Both of the patients were taken off the plane successively with great attention.
Other ambulance planes were expected to land at 01:30. 17 wounded in total were on these planes. After the news of planes’ early arrival Minister of Foreign Affairs Ahmet Davutoğlu and Minister of Health Recep Akdağ went to the apron and got on the planes to greet the wounded people. After a short statement, the two ministers headed to Atatürk Training and Research Hospital.
After the wounded were taken to the hospital and their first examinations were done, Mayor of Ankara Melih Gökçek and Chief Physician of the Hospital Dr. Metin Doğan and Mrs. Davutoğlu, who is a doctor as well, visited the wounded patients. Below are some excerpts from their stories.
Murat TAŞKIN- KONYA
They boarded with fire. They came down on us before we could tell them to stop. We had nothing to do after that, we were on the floor. They ran over me after I lied down. They hit me on the eye and ear there. Then my ear went numb. One of them kicked on my ribs while I was lying down with my arms open. He also kicked me on my testicles. They poured plastic bullets on my back. Then I fainted.
Kenan Akçil - ERZURUM
They started firing just after they jumped off the helicopter. No waiting. We had no sticks or bombs. All we cared was to keep on broadcasting and showing the world what they did. But they stopped us.
Adem BAKIRCI – KAHRAMANMARAŞ
We were in the wheelhouse. We tried to at least defend there. We were waiting for them to come but not that violently. We saw the helicopters and storms boats coming from the sides. We prepared for their arrival. We had nothing. We thought they would give us a chance to talk. They dropped the troops from the two helicopters above and started firing. 4-5 of us were stuck and didn’t know what to do. They fired on us on that corner. I was shot first. The bullet went through my leg and my leg was broken. I fell down there. Then my friend aside me was shot and fell down. Bullet parts hit two of our other friends but they managed to run to the front. We lied down there. Then our friends pulled us inside. Up above were bullet sounds. They fired at us for sometime from there. We didn’t have even a jackknife. Then they came in and took everybody but the wounded out. They put the wounded one by one on the helicopter. The troops were brutal but the doctors treated us well. I was taken to operation no sooner than I came to the hospital. We were sometimes handcuffed at the hospital. We were tied to our beds when the doctors came for visit. We had some relief after people for Red Crescent came and told us “Relax, we are going to take you all out of here.”
GAZZE YOLCULARI- Cengiz Oğuz GÜMRÜKCÜ
Gazze’ye Yardım malzemesi götüren Mavi Marmara gemisinde İsrail askerlerinin acımasız ve ölçüsüz şiddetine maruz kalan yaralıların yola çıkmasını tüm gün bekledik.
Aynı günün gecesinde (2 Haziran) saat 21,45’de Türkiye gelmesi planlanan uçağın aslında beklenenden daha geç havalandığı haberi geldi önce. İnişi 24.00’ü bulur diye konuşuldu.
İlk havalanan uçak Sağlık Bakanlığının içinde yoğun bakım ünitesi bulunan bir Ambulans uçağıydı. Uçak dediğime bakmayın, aslında bir jet.
İçindeki yolculardan birisinin Türk, diğerinin de İrlanda vatandaşı olduğu bilgisi verildi. Uçak aprona inmek üzereyken Sağlık Bakanı Recep Akdağ ve beraberindeki heyet basına yaptıkları küçük açıklamanın ardından uçağa yöneldiler. İki hasta da sırayla ve büyük titizlikle indirildi.
Gecenin diğer ambulans uçaklarının ise 01,30 sularında inmesi bekleniyordu. Toplamda 17 yaralı da bu iki uçaktaydı. Gelişlerin daha erken olacağının bilgisiyle birlikte Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu ve Sağlık Bakanı Recep Akdağ aprona inerek gelen ambulans uçaklardaki yaralılara geçmiş olsun dileklerini iletmek üzere uçaklara geçtiler. Kısa bir basın açıklaması yapan iki bakan buradan, hastaların götürüleceği Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesine doğru hareket ettiler.
Yaralıların hastaneye varması ve odalarına yerleştirilip ilk muayenelerinin yapılmasının ardından İki bakan, Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Melih Gökçek ve Hastane Başhekimi Doç. Dr. Metin Doğan ve kendisi de doktor olan Bayan Davutoğlu hastaları ziyaret ettiler. Bazı hastaların anlattıklarını aşağıda bulacaksınız.
Murat TAŞKIN- KONYA
Ateş ederek indiler. Biz durun demeye kalmadan üstümüze çöktüler. Ondan sonra da zaten yapacak bir şey yoktu, yerdeydik. Yere uzandığımda da çiğnediler zaten. Gözüme de kulağıma da orda vurdular. Sonradan kulağımı hissetmedim ben. Yerde ellerimi açıp uzanmışken geldi tekmeyle kaburgalarıma vurdu. Arkadan hayalarıma vurdu. Sırtıma plastik mermi boşalttılar. Ondan sonra da bayılmışım.
Kenan Akçil - ERZURUM
Helikopterden indikten sonra hemen ateş ettiler. Bekleme olayı falan yok. Bizde sopa bomba falan yoktu. Amacımız o an canlı yayını sürdürmek, yaptıklarını tüm dünyaya göstermekti. Ama durdurdular.
Adem BAKIRCI – KAHRAMANMARAŞ
Biz kaptanın bölümündeydik. En azından orayı müdafaa edelim dedik. Gelmelerini bekliyorduk ama bu şiddetle beklemiyorduk. Baktık helikopterler geliyor, yanlardan hücum botları geliyor, “Tamam” dedik geliyorlar diye kendimizi hazırladık. Elimizde hiçbir şey yoktu. Bize konuşma şansı verirler zannediyorduk. Yukarıdan iki helikopterle askerleri indirip sıkmaya başladılar. Biz dört –beş arkadaş bir kenara sıkıştırıldık ve ne yapacağımızı şaşırdık. O köşede bize ateş ettiler. Önce ben vuruldum. Kurşun bacağımdan geçti ve bacağım kırıldı. Düştüm oraya. Sonra yanımdaki arkadaş vuruldu ve düştü oraya. Diğer iki arkadaşa da parçalar sekti galiba ama onlar içeriye kaçtı. Biz orda yatıp kaldık. Sonra diğer arkadaşlar sağ olsunlar bizi içeriye çektiler. Yukarıdan müthiş kurşun sesleri geliyordu. Oradan bize epeyce ateş ettiler. Ama hakikatten elimizde kötü bir çakı bile yoktu. Sonra içeriye gelip yaralılar hariç diğer herkesi başka yere çıkarttılar. Sonra oradan yaralıları tek tek alıp helikoptere bindirdiler. Askerler çok zalimdi ama doktorlar çok iyi davrandılar bize. Ben gelir gelmez hemen ameliyata aldılar. Hastanede zaman zaman bizleri kelepçelediler. Doktorlar vizite geldikleri zaman bizi yatağa bağlıyorlardı. Dün Kızılay’dan gelip “Hepinizi çıkaracağız arkadaşlar, hiç merak etmeyin” deyince hepimiz rahatladık.
